Blog van mogelijke betekenis

Goed nieuws!

Voor de mensen die me missen: ik ben bijna onmiddellijk in een nieuw schrijfproject gedoken. Collega Sanne miste het bloggen en besloot daar iets aan te doen. Haar woorden: “Dit is HET moment voor mijn eigen blog waarin ik mijn "talent” tot (misplaatste) vooraannames ombuig tot verhalen die vermakelijk zijn en naar alle waarschijnlijkheid van geen enkele kant zullen stroken met de werkelijkheid.“

image

Dat talent bezit ik ook, dus ben ik aangehaakt bij haar Blog van mogelijke betekenis. Het uitgangspunt? We schotelen elkaar foto’s voor en dan is het een kwestie van invullen. Wat is hier aan de hand? Wat speelt er? We laten onze fantasie de vrije loop en vertrouwen volledig op onze vooroordelen en aannames. Zo schreef ik bijvoorbeeld over bovenstaande hartvormige blaadje een verhaal over een meisje met een prutje op haar schoenen.

image

Ik vind het heerlijk om zo vrij en associatief te schrijven. Hopelijk is het voor jullie ook leuk om te zien. Hierbij alvast een teaser, want Sanne heeft me een foto met intrigerende sleutels gegeven. Wat zou hier een mogelijke betekenis kunnen zijn? Binnenkort te lezen!

Trouwens. We vinden het ook leuk als jullie foto’s insturen! Dan kunnen wij los en jou hopelijk verrassen met een heel andere invalshoek dan je had verwacht. Of juist precies waar jij aan zat te denken. Kan ook. Hoe dan ook. Foto’s kun je altijd mailen naar vanmogelijkebetekenis@gmail.com of mij via één van de vele online platformen waar ik me op bevind doen toekomen. Tof! Ik heb er zin in.

P.S. Ik ga nog een ander blogproject starten. Mijn god, het houdt niet op. Maar dat duurt nog even want daar moet ik goed over nadenken. Blijf ingeschakeld lieve plogpoesjes!



1 januari 2015 - So long, and thanks for all the fish

Tussen alle nieuwjaarswensen die ik gisteravond kreeg, zat er eentje van één van mijn meest trouwe plogpoesjes. “Een heel mooi plog 2015!!” schreef ze in een Whatsapp bericht. Sorry Baukje, ik moet je helaas teleurstellen. Ik heb besloten dat mijn plog over oudjaarsdag 2014 mijn laatste is.

Het voelt een beetje pompeus en narcistisch om dat hier met enig gevoel voor drama aan te kondigen. Pretentieus. Maar het voelt nog vreemder om gewoon maar te stoppen en er niets over te zeggen. Daarnaast is het 1 januari en dan mag je wel een beetje melodramatisch en nostalgisch zijn. Toch?

Bedankt

Daarom wil ik iedereen die ooit de moeite heeft genomen om naar mijn foto’s te kijken en mijn verhaaltjes te lezen bedanken. Er zijn sinds het begin van deze plog op 17 december 2013 maar liefst 20.426 mensen een kijkje komen nemen in mijn leven. Dat is bizar! Wie zijn jullie eigenlijk allemaal? Als ik nou gewoon de komende tijd iedere dag met één van jullie een kopje koffie ga drinken, ben ik de komende 55 jaar, 11 maanden, 2 weken en 3 dagen onder de pannen. Gezellig! Maar even serieus: dank jullie wel!

Mooie dingen

Ja, nu wordt ik echt een beetje dramatisch hoor. Want 358 plogs maken heeft me heel wat mooie dingen opgeleverd. Ik begon ermee vlak na mijn ongeluk en operatie. Het zorgde ervoor dat ik iets te doen had in een periode waarin ik het gevoel had dat ik niets kon en niets waard was. Het maken van foto’s zorgde ervoor dat ik anders naar de dingen om me heen keek. Het maakte me creatief, dankbaar en gaf me soms zelfs een reden om de deur uit te gaan en iets te gaan beleven. En toen het weer wat beter met me ging, was het fantastisch om alle avonturen die ik beleefd had, nog een keer keer mee te maken door erover te schrijven.
Ik ben dol op schrijven. Maar ik deed het al heel lang niet meer. Dit simpele format zorgde ervoor dat ik iedere dag zinnen maakte, verhalen vertelde. Dat voelde goed en had als bijkomend effect dat het schrijven voor mijn werk me gemakkelijker af ging. Ik kwam in een soort flow.
Ik leerde ook anders naar mijn eigen stad kijken. Ik heb in de bijna zes jaar dat ik hier woon, nog nooit zo van Utrecht genoten als toen ik “verplicht” iedere dag foto’s van haar moest maken. Het allermooiste van dit hele plogavontuur is misschien nog wel dat ik een jaar uit mijn leven vastgelegd heb. Gedocumenteerd. In woord en beeld.
Dat was ook het idee waarmee ik er ooit aan begon (geïnspireerd door Martine uiteraard), dat leek me zo gaaf om te hebben. Ik zou mijn plog eigenlijk wel uit willen printen en in de kast willen zetten. Iemand enig idee hoe ik dat aan kan pakken? Of is dat heel raar?


Gedoe

Maar als je zo jubelend over het ploggen schrijft Nelleke, waarom stop je dan toch? Goeie vraag, lieve plogpoesjes. Het antwoord is meerledig. (Zoals altijd. Ik kan het nooit kort houden.)
Ten eerste kost ploggen tijd. Niet heel veel, maar het is tijd. Tijd die ik ook aan andere dingen zou kunnen en willen besteden. Ik heb nog heel veel andere hobby’s namelijk. Lezen, theater, Coursera courses volgen, (analoge) fotografie, koken, bakken, hardlopen, yoga, mediteren, de was doen.
Het is nu net als met het ingaan van de wintertijd. Dat extra uurtje besteed je in je hoofd alvast aan honderd leuke en nuttige dingen maar in de praktijk merk je er niets van. Ik wil de genoemde activiteiten dus graag vaker uitvoeren en stoppen met ploggen geeft me de tijd om dat te doen. Hoop ik. Of dan op z'n minst de was doen. Dan kan Elger ieder dag weer een schone onderbroek aan.
Maar de belangrijkste reden is eigenlijk heel simpel. Ik merk dat ik er geen zin meer in heb. Ik had me eerder voorgenomen om op 17 december 2014 te stoppen, exact een jaar na de eerste plog. Maar ik was toen net terug uit Guatemala en die plogs waren zo leuk om te maken dat ik er nog helemaal in zat.
Niet lang daarna zat ik op een ochtend op mijn fiets, op weg naar kantoor. Onderweg zag ik het ene na het andere fotogenieke moment. De zon kwam op boven het spoor. De ochtendschemer hing boven de singel. De Nieuwegracht was kil en adembenemend. Links en rechts vlogen de mooie deuren me om de oren. En uiteraard reed meneer Driessen ook nog even langs. En wat deed ik? Niets. Ik nam waar en fietste door. Ik had absoluut geen zin om er een foto van te maken. Dit soort momenten kwamen vervolgens nog veel vaker. Als ik gewoon lekker aan het werk was. Als ik eigenlijk hongerig op mijn eten aan wilde vallen. Als ik met lieve mensen leuke dingen aan het doen was en ze niet weer lastig wilde vallen met mijn paparazzigedrag. Als ik een mooi moment gewoon alleen voor mezelf wilde houden.

Doei!

Genoeg geluld. Korte samenvatting: ik kap ermee en hoop natuurlijk dat jullie dat allemaal heel erg vinden. Want jullie hebben met z'n allen uiteraard wel ontzettend mijn ego gestreeld. Ik wens je een fantastisch 2015 en nogmaals bedankt dat je met mij meegeleefd hebt. Mis je me nu al? Op Twitter en Instagram kun je natuurlijk altijd terecht voor jouw dagelijkse portie Nelleke. Of om me eens een keer met jou kennis te laten maken. Want ik was dat eenrichtingsverkeer ook wel zat. :)



31 december 2014 - hoog haar, hartige hipster hapjes & HAPPY NEW YEAR

image

De wekker gaat, ik spring uit bed (hahaha, na 3 keer snoozen natuurlijk) en ga meteen oliebollen halen. Want ik ben ieder jaar te laat en dat zal me niet weer gebeuren!

image

Die AD test maakt altijd heel wat los. Dacht ik. Ik ga naar de nummer 1 van Utrecht, maar er is helemaal niemand. Geen rij. Niks. En ook geen appelbeignets. Die zijn al op. En geen oliebollen zonder krenten. Elger lust geen krenten. Ik heb geen contant geld, maar alle pinautomaten staan uit. Mijn god, waarom is dit toch ieder jaar weer een ramp.

image

Ik maak een foto om aan jullie te vragen of deze voorraadpot na kerst ook nog gewoon mag blijven.

image

Ondertussen maakt Elger een foto van de making of bovenstaande foto. Een kijkje achter de plogschermen voor jullie!

image

Goed. Tijd om die beste oliebollen van Utrecht te proeven. Ze zijn oké maar niet heel bijzonder.

image

Voor het Oud & Nieuw feestje vanavond is aan mij gevraagd HHH’s te maken. Hartige Hipster Hapjes. Dat kan ik wel.

image

De natte ingrediënten.

image

De droge ingrediënten.

image

Dit mag de oven in.

image

Mijn recept is grappig. “Take the worried look off you face and put them in the oven.”

image

Ondertussen doe ik nog een bolletje.

image

Klaar! Ze lijken gelukt.

image

Ik presenteer u mijn Hartige Hipster Hapjes: cupcakes met courgette, bosui en feta.

image

Tijd om mezelf op te dozen. Ik grijp Oud & Nieuw altijd aan voor wat extra vavavoom. Big hair en smokey eyes. (Het wordt opgemerkt. Elger zei: “Wat heb je met je haar gedaan? Het lijkt wel of je drie keer zoveel hebt.” En Arno zei: “Wow, ik moet een beetje wennen aan je donkere ogen. Wel mooi hoor.” Mission accomplished.)

image

Elger maakt in een handomdraai even een kipburger met wat geroosterde groenten.

image

Dit is the finished product. Het haar is alweer ingezakt, maar dat maakt de katjes blouse natuurlijk weer helemaal goed.

image

Arno & Kirsty halen ons op en dan begeven we ons naar De Hoef. Dat ligt in de middle of nowhere.

image

Maar in die middle of nowhere staat het schattige huisje van Julie & Dennis. Waar we door de gastvrouw welkom geheten worden met een heerlijk drankje. Ik ben vergeten wat er ook alweer in zat maar het was iets met mango en bubbels.

image

Iemand vertelde een grap. Denk ik.

image

Julie had een pubquiz gemaakt. Awesome! Ik werd derde.

image

Shit. Elger heeft een selfiestok gevonden.

image

Arno staat erop dat we een selfie met boeddha maken.

image

Het is bijna 00.00 uur. Dennis staat al klaar met de champagne. Speciaal voor Elger heb ik een fles Jip & Janneke bubbels meegenomen.

image

GELUKKIG NIEUWJAAR!

image

We gaan snel naar buiten om van het vuurwerk te genieten.

image

We wisten niet zeker of er wel wat te zien was in de middle of nowhere, dus had Dennis zelf ook vuurpijlen gekocht.

image

Het was ijskoud op de dijk, maar wel een mooie plaats op 1 januari om 00.11 uur.

image

Arno & Kirsty hebben ook nog wat siervuurwerk meegebracht.

image

Ondertussen probeert Elger met de selfiestok een video te maken voor zijn ouders.

image

Pief, paf, poef,

image

Julie heeft sterretjes geregeld.

image

We proberen een sterretjes selfie te maken, maar we krijgen het niet voor elkaar om alle acht op hetzelfde moment een brandende in onze hand te hebben. Maar ach, dit is best een leuke poging.

image

Ik ben eigenlijk best wel bang voor vuurwerk. Zelfs sterretjes.

image

Dus ik ga snel weer naar binnen. Opgerolde kniepertjes eten. Het is immers een nieuw jaar!

image

Daarna spelen we drie potjes van het Top 2000 spel. Dennis wint twee keer. Als hij niet meedoet wint Elger.

image

Soms drukken mensen op de bel als ze het antwoord eigenlijk helemaal niet weten. Dat mag niet. Dus dan spuit Elger je nat met de plantenspuit.

image

Na deze fijne oudejaarsavond brengt Kirsty ons weer veilig thuis.